Aller au contenu

pindaedje

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « pinde », avou l’ cawete « -aedje ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
pindaedje pindaedjes

pindaedje omrin

  1. no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe "pinde".
    • Va rcweri l' bouwêye, on l' metrè souwer, po n' nén aveur do pindaedje po semdi Lucyin Mahin (fråze rifondowe).
  2. (pus stroetmint) (mot d’ houyeu) plaece k' ene voye dischind.
    • C' est målåjhey di rôler dins ç' voye la; ele toûne e plin pindaedje; mågré les erayoes, i s' fåt co fé crever po rastini les tchårs Léon Mahy, Pa d'zous 'ne bèle fleur, p. 39 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Contråve

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E164, S36

Ratournaedjes

[candjî]
sinses djenerås
  • Francès : pendaison (fr), choses à pendre (nén ratournåve direk e francès)