Aller au contenu

plantchter

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

viebe fwait sol mot plantche ou plantchî, avou l' sititchete -t-.

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) plantchtêye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) plantchtez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) plantchtans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) plantchtêynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) plantchtêyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) plantchtéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) plantchtêye
pårt. erirece (dj’ a, vos av) plantchté
Ôtes codjowaedjes come tchicter

plantchter (viebe å coplemint)

  1. mete des plantches après (on bastimint, èn ekipaedje).
    • Il ont fini l' tcheri, mins i n' l' ont nén co plantchté.
    • Les martchands d' tcherbons d' bwès arivént avou leus plantchtés begnons Lucyin Mahin.

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

plantcheyî

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • plantchter : S0

Ratournaedjes

[candjî]

F. couvrir de planche, rehausser avec des planches, planchéier.