Aller au contenu

racsure

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « sur- » ‎(« shure ») avou l’ tripe betchete « rac- » des viebes çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -re » des viebes.

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) racsû
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) racsujhoz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) racsujhans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) racsuynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) racsurè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) racsujheu
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) racsuye
pårt. erirece (dj’ a, vos av) racsût
Ôtes codjowaedjes come braire

racsure (viebe å coplemint)

  1. rariver a hôteur (d' onk ki coreut dvant vos).
    • I ns a falou pedaler fer po l' racsure.
    • On n' coreut nén vite assez po l' racsure: mi redjimint dina sacwantès feyes, dj' endè sai don ene sacwè. Finålmint, les Espagnols fourît batous a plate costeure cwand ns arivéns dvant Madrid, leu veye capitåle, come si vs dirîz Brussele e BraibantDieudonné Salme, Li houlot (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]
rariver al hôteur di

Ratournaedjes

[candjî]
rariver al hôteur di