ravachole

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

No d’ djin, divnou on cmon no : « Ravachol », spot da François Claudius Koënigstein (èn anårtchisse francès), do vî francès * « ravageôle », di « ravagier » (ravadjî).

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
ravachole ravacholes

ravachole

  1. (omrin) efant todi a damadje.
  2. (omrin) onk ki n’ schoûte nén.
    • Mins mi, dji so-st on ravachole – on harlake –; ça fwait k’ dji m’ va taper l’ moxhet dvins les poyes ! Lucyin Mahin.
  3. (omrin) ome ki s’ bate voltî.
  4. (femrin) (mot d’ cwårdjeu) å wiss, djeu oblidjî cwand gn a nouk ki propôze åk, c’ est l’ setinme et l’ dierin pli ki pierdèt.
    • S’ i gn a nouk ki m’ ebale, on dvrè djouwer ravachole !

Parintaedje[candjî]

ravacholreye

Sinonimeye[candjî]

efant todi a damadje

Sipårdaedje do mot[candjî]

Basse Årdene

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : S109, R13

Ratournaedjes[candjî]

onk ki n’ schoûte nén
ome ki s’ bate voltî
efant todi a damadje Loukîz a : arsouye

    Gåmès[candjî]

    Sustantif[candjî]

    ravachole omrin

    1. damadje di djin ou d’ djibî.
    2. onk ki s’ bate voltî, ki distrût tot.
    3. ome ki va ås femes dipus k’ i n’ fåt
    4. ome ki n’ overe nén d’ adroet.
    5. å djeu d’ beyes, ståraedje di totes les guiyes d’ on seu côp.

    Ortografeyes[candjî]

    Totes les ortografeyes :