rihagnî
(Redjiblé di rhagnî)
Viebe
[candjî]| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | r(i)hagne |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | r(i)hagnîz |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | r(i)hagnans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | r(i)hagnnut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | r(i)hagnrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | r(i)hagnive |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | r(i)hagne |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | r(i)hagnî |
| Ôtes codjowaedjes | come lodjî |
rihagnî u erhagnî / rhagnî
- (viebe å coplemint) hagnî on deujhinme côp.
- Li veye î hagne après l' moirt, Et l' rihagne, Cwand l' vint d' bijhe el kihagne — G. Appolinaire, ratouné pa L. Mahin (fråze rifondowe).
- (v. sins coplemint) responde d' ene hagnante manire.
- dji m' a fwait rhagnî d' on bea vî côp — Motî d’ Vervî (fråze rifondowe).