Aller au contenu

rihoumer

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di r(i)-
avou ene sipotchåve voyale avou ene divanceye voyale sipotcheye cogne
rihoumer erhoumer rhoumer

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « houmer » avou l’ betchete « ri- » des viebes.

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) rihome
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) rihoumez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) rihoumans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) rihoumnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) rihoumrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) rihouméve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) rihome
pårt. erirece (dj’ a, vos av) rihoumé
Ôtes codjowaedjes sipepieus tåvlea

rihoumer (viebe å coplemint)

  1. (råle) houmer co on côp, riboere ene sacwè k’ a djusse aparexhou.
  2. (fizike) fé ridivni wapeur (on likide), tot cåzant d' on sourd di tcholeur.
    • Et l’ solo, come po mostrer k’ c’ est bén lu k’ est l’ mwaisse, a rhoumé al mer tot çou ki l’ Mouze lyi aveut-st apoirté et nd a fwait des noûlêyes ki l’ vint a-st atchessî do costé del tere Henri Simon, "Wice va l’êwe" (1907) (fråze rifondowe).
    • I fåt vey li rozêye, cwand k’ ele tronne come des pieles k’ el solo rihome a wapeur, londjinnmint Louis Lagauche.

Ratournaedjes

[candjî]
boere on deujhinme côp
fé ridivni wapeur (on likide)