houmer

Walon (Rifondou)

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

Viebe

houmer (codjowaedje) (viebe å coplemint)

1. noder (ene sacwè d' bon) d' on grand côp d' nez, et nd aveur do plaijhi.
   • Dj' a fwait houmer les boesses d' amagnî å tchén (R. Dambly).
2. magnî (èn oû tot crou) pa on ptit trô l' on fwait al copete.
   • Il a houmé on pouri oû.
3. boere raddimint.
   • So les foûzeures, les cotjhîs n' ont nén sogne di s' astårdjî, li tins d' houmer kékès gotes (G. Grafé).
   • Tant k' nos î estans, houmans eco on vere — Édouard Remouchamps, Bultén del Societé d' Lidje, Bulletin de 1858, «w:Li savtî», 77-143 (fråze rifondowe).

1. fé avni l' air dins les peumons.
   • Shoflez tot dschindant; houmez tot rmontant.

Parintaedje

• houmaedje
• rihoumer

Sinonimeye

• (noder): oder, sinti

Contråve

• (fé avni l' air dins les peumons): shofler

Ratournaedjes

• F. humer, respirer, inhaler.
• F. gober.
• F. avaler, ingurgiter.
• fé avni l' air dins les peumons: fr= inspirer