roncinî

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Bodje « roncén » (avou candjmint d’ voyale) avou l’ cawete «  »

Prononçaedje[candjî]

prononçaedje zero-cnoxheu :

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
roncinî roncinîs

roncinî omrin

  1. ome k' aveut on roncén et ki l' moennéve ezès viyaedjes po covri les cavales k' estént roncinantes.

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes[candjî]

onk k' a on roncén po siervi les cavales des djins