Aller au contenu

roncinî

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « roncén » (avou candjmint d’ voyale) avou l’ cawete «  »

Prononçaedje

[candjî]

prononçaedje zero-cnoxheu :

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
roncinî roncinîs

roncinî omrin

  1. ome k' aveut on roncén et ki l' moennéve ezès viyaedjes po covri les cavales k' estént roncinantes.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
onk k' a on roncén po siervi les cavales des djins