Aller au contenu

cavale

Èn årtike di Wiccionaire.

Eetimolodjeye (?)

[candjî]

Tayon-bodje latén

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
cavale cavales

cavale femrin

  1. mere di tchvå.
    • I va, so s’ blanke cavale, fir, li loukeure pierdowe avå l’ temtante vuzion ki l’ Bon Diu lyi evoye… Joseph Mignolet, « Al Bèle Fontinne », comèdèye di treûs akes, 1924, p.13 (fråze rifondowe).
    • I s’ leya toumer a djnos divant s’ viye cavale, sitårêye inte les grossès hoyes. Marcel Hicter.
    • Faleut boere do laecea d’ cavale dins do sirôp d’ lijhåde. Albert Yande.

Ratourneures

[candjî]
  1. i våt mî cori après s’ cavale ki d’ li rlever

Parintaedje

[candjî]

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Dizotrins mots

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
mere di tchvå

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
cavale cavales

cavale femrin

  1. coraedje-evoye, stepaedje-evoye, schapåjhe (d’ on prijhnî).

Ratourneures

[candjî]

en cavale

Codjowa

[candjî]

cavale

  1. Do viebe « cavaler ».