adjnoyî

Èn årtike di Wiccionaire.
(Redjiblé di s' adjnoyî)

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Bodje « a djno » (avou on ristitchî Y po stoper l’ ahiket) çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje «  » des viebes avou l’ betchete « a- » des viebes (fåsse betchete).

Disfondowes: agn'gnoyî, agn'gnoyi, agn'gnoler.

Viebe[candjî]

Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) adjnoye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) adjnoyîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) adjnoyans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) adjnoynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) adjnoyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) adjnoyive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) adjnoye
pårt. erirece (dj’ a, vos av) adjnoyî
Ôtes codjowaedjes come waitî

adjnoyî (viebe å coplemint)

  1. fé mete a djno.
    • Il adjnoyèt l' chamo, et l' epater avou ene coide ki passe dizeu l' cô.
  2. (viebe å prono) : Loukîz a : « s’ adjnoyî ».

Parintaedje[candjî]

adjnoyaedje

Sinonimeye[candjî]

Coinrece Payis d' Dinant & Bassårdene.

E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.