s’ ecråxhî
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Aplacaedje prono « s’ » + viebe «ecråxhî».
Viebe
[candjî]s’ ecråxhî (viebe å prono muroetrece)
- divni crås, cråsse, tot cåzant d' ene djin, d' ene biesse.
- Li soris, sins ahote tot do long del djournêye
Magnive do crås froumadje, do souke, do lård, do pan
Et la, nosse pitite biesse vikéve tot s' ecråxhant. - Leye k' esteut grêye come ene cawete,
On l' a veyou vite s’ ecråxhî !— Martin Lejeune, "Abèye, vite on p’tit galant" (fråze rifondowe). - Tonire ! T’ es crexhou, m’ fi, mins ti n’ t’ as nén ecråxhî ! K’ ass magnî, heye, el Rûsseye?
VICTÔR. – Des crompires edjalêyes et des raecinetes d’ åbes, mwaisse. — Joseph Mignolet, « Al Bèle Fontinne », comèdèye di treûs akes, 1924, p.45 (fråze rifondowe). - Â la, mi shonne t i ki dj’ m’ a-st ecråxhî ! — Paul-Henri Thomsin, ratourtnant Tchantchès, c'èst po rîre, 2023, p.43 (fråze rifondowe).
- Li soris, sins ahote tot do long del djournêye
- (v. å coplemint nén direk eployî avou li dvancete « di ») (imådjreçmint) si nouri di.
- Mins l’vilmeûse mètchanceté, qui s’ècråhe di nos plåyes
S’ènûl’reût-st-èl vapeûr qui montr’eût dès bouyon,
Et tot r’toumant so l’tére, èle î sèm’reût pés qu’måy
Li hayîme di l’Amoûr qu’on s’deût inte vrêys Walons— Émile Wiket, Fruzions d' cour, p.170.
- Mins l’vilmeûse mètchanceté, qui s’ècråhe di nos plåyes
- E cisse pådje ci, n’ a co pont d’ definixha pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.
- On sav’tî s’ènairive timpe èt târd à chanter ;
On s’ècrâhive d’èl vèye, on glètéve d’èl hoûter ;
Si voisin, â contrâve, qu’aveû d’ l’ôr à pal’têye
— Antoine Kirsch, Li sa'vtî èt l' banquî, 1889.
- On sav’tî s’ènairive timpe èt târd à chanter ;
Ratourneures
[candjî]Sinonimeye
[candjî]Ratournaedjes
[candjî]divni crås
- Arabe marokin : semmen = سمّن
- Francès : s’engraisser (fr), grossir (fr)
- Neyerlandès : vetter worden (nl)