Aller au contenu

s’ ecråxhî

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Aplacaedje prono « s’ » + viebe «ecråxhî».

Viebe

[candjî]

s’ ecråxhî (viebe å prono muroetrece)

  1. divni crås, cråsse, tot cåzant d' ene djin, d' ene biesse.
    • Li soris, sins ahote tot do long del djournêye
      Magnive do crås froumadje, do souke, do lård, do pan
      Et la, nosse pitite biesse vikéve tot s' ecråxhant.
    • Leye k' esteut grêye come ene cawete,
      On l' a veyou vite s’ ecråxhî !Martin Lejeune, "Abèye, vite on p’tit galant" (fråze rifondowe).
    • Tonire ! T’ es crexhou, m’ fi, mins ti n’ t’ as nén ecråxhî ! K’ ass magnî, heye, el Rûsseye?
      VICTÔR. – Des crompires edjalêyes et des raecinetes d’ åbes, mwaisse. Joseph Mignolet, « Al Bèle Fontinne », comèdèye di treûs akes, 1924, p.45 (fråze rifondowe).
    • Â la, mi shonne t i ki dj’ m’ a-st ecråxhî ! Paul-Henri Thomsin, ratourtnant Tchantchès, c'èst po rîre, 2023, p.43 (fråze rifondowe).
  2. (v. å coplemint nén direk eployî avou li dvancete « di ») (imådjreçmint) si nouri di.
    • Mins l’vilmeûse mètchanceté, qui s’ècråhe di nos plåyes
      S’ènûl’reût-st-èl vapeûr qui montr’eût dès bouyon,
      Et tot r’toumant so l’tére, èle î sèm’reût pés qu’måy
      Li hayîme di l’Amoûr qu’on s’deût inte vrêys Walons— Émile Wiket, Fruzions d' cour, p.170.
  3. E cisse pådje ci, n’ a co pont d’ definixha pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.
    • On sav’tî s’ènairive timpe èt târd à chanter ;
      On s’ècrâhive d’èl vèye, on glètéve d’èl hoûter ;
      Si voisin, â contrâve, qu’aveû d’ l’ôr à pal’têye
      Antoine Kirsch, Li sa'vtî èt l' banquî, 1889.

Ratourneures

[candjî]
  1. s' ecråxhî les doets
  2. s' ecråxhî do saeyén

Sinonimeye

[candjî]

groxhi, profiter

Ratournaedjes

[candjî]
divni crås