rapåpyî
(Redjiblé di si rapåpyî)
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « påp- » (« påpire »), avou l’ betchete « ra- » des viebes, avou l’ dobe cawete « -yî » des viebes.
Viebe
[candjî]| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | rapåpeye |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | rapåpyîz |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | rapåpians |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | rapåpeynut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | rapåpeyrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | rapåpyive |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | rapåpeye |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | rapåpyî |
| Ôtes codjowaedjes | come tcheryî |
(viebe å prono) : 
Loukîz a : « si rapåpyî ».
- si rispoizer.
- si raveur, cwand on-z a stî sbaré.
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.