Aller au contenu

siringue

Èn årtike di Wiccionaire.
viye siringue di veule

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje do francès « seringue » (minme sinse), calké do bodje «syrinx» (rozea, flûte, boyea dins tere), (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 1950).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
siringue siringues

siringue femrin

  1. (mot d’ medcén) instrumint des docteurs, des årtisses, k' on pike houte del pea, po fé moussî ene drouke dins l' coir d' on malåde.
    • El doctoresse m' a dmandé d' aprester ene pikeure po calmer l' doleur : l' ôte a co criyî k' i n' aveut pus må e veyant l' siringue Jean Goffart, Dji m’ lome Mèliye (fråze rifondowe).
    • Li srinke m' a schipé foû des mwins.

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
  • sirinke : (rifondaedje ricandjî enawaire)

Ratournaedjes

[candjî]
instrumint po fé ene pikeure

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike siringue so Wikipedia