tchane
Etimolodjeye
[candjî]Dandjureus do latén canna, "djate a vén", et/ou do tîxhon kan, kanne. Li foû-dit tch- mostere ki ç' mot ci est vî (7e-8e siekes). Po l' sinse "djusse" et nén "djate", cf. roum. cană, "unité di mzure d'a pô près 3 lites."
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /kan/ /t͡ʃan/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /t͡ʃan/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| tchane | tchanes |
tchane femrin
- djusse.
- Ene tchane a l’ ôle, å petrole.
Mots vijhéns
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Omofoneye
[candjî]- (possibe) tchene (prononcî tchane) (f.n.; plaece do tchenî al fotbale)
Sipårdaedje do mot
[candjî]Coinrece Payis del Lovire.
Ratournaedjes
[candjî]
Sustantif
[candjî]tchane femrin