viereus

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Bodje «vier» avou l’ cawete « -eus ».

Prononçaedje[candjî]

Addjectif[candjî]

singulî pluriyal
omrin viereus
femrin padrî viereuse viereuses
femrin padvant viereuse viereusès

viereus omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. k' i gn a on vier didins, tot djåzant d' on frut.
  2. k' i gn a des viers didins, tot djåzant del tchå.
    • Touwer l' coshet e l' esté, twè ! t' åreus tos viereus djambons.

Sinonimeye[candjî]

moloné, moujhî

Mots vijhéns[candjî]

viermolou, piké des viers

Omofoneye possibe[candjî]

vireus

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
Li mot n’ est nén dins : E165, R13

Ratournaedjes[candjî]

k' i gn a on vier divins, po on frut
k' i gn a on vier divins, po del tchå