Aller au contenu

viereus

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje «vier» avou l’ cawete « -eus ».

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin viereus
femrin padrî viereuse viereuses
femrin padvant viereuse viereusès

viereus omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. k' i gn a on vier didins, tot djåzant d' on frut.
  2. k' i gn a des viers didins, tot djåzant del tchå.
    • Touwer l' coshet e l' esté, twè ! t' åreus tos viereus djambons.

Sinonimeye

[candjî]

moloné, moujhî

Mots vijhéns

[candjî]

viermolou, piké des viers

Omofoneye possibe

[candjî]

vireus

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
Li mot n’ est nén dins : E165, R13

Ratournaedjes

[candjî]
k' i gn a on vier divins, po on frut
k' i gn a on vier divins, po del tchå