xhiltea

Walon (Rifondou)

xhiltea [o.n.] arimea, avou deus côps cwate vers, shuvous di deus côps troes vers, et on metou rimaedje. Après s' moirt, li Djan Guillaume rashonna ene vintinne di xhilteas då Djôr Wiyame, dizo l' tite "Sonnets, édition critique". F. sonnet.

Disfondowes: hiltê, chultia, chiltea.

Etimolodjeye: calcaedje del tcherpinte do F. "sonnet", avou candjmint di raptitixhante cawete (-et k' a divnou -ea), dizo assaetchance di "rondea". 1898.