Aller au contenu

årcoe

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Sustantivaedje di : « å » + « rcoe ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
årcoe årcoes

årcoe omrin

  1. plaece k’ on î est å rcoe (del grande air).
    • Dji nos rvoe sôrtixhant d’ l’ escole ;
      Nos n’ fijhéns nén les caracoles.
      Rebolotêyes dins nos motchoes,
      Nos coréns d’ cresse, cachant l’ årcoe.
      Sol Grand-Pont, nos esténs rshoflêyes. Simone Leroy (fråze rifondowe).
  2. plaece k’ on est waeranti do solea, del plouve.
  3. plaece k’ on-z î est e påye, waeranti des dandjîs.

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
plaece po s’ mete al coete Loukîz a : åvrûle
plaece k’ on-z î est e påye