Aller au contenu

båkea

Èn årtike di Wiccionaire.
båkea d' on boû (portrait saetchî pa Ch. Gaspar pol Musée de la Vie Wallonne)

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « båk- » (fwait pa scawaedje di båkete), avou l’ cawete « -ea ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]

båkea omrin

  1. (vî mot d' cinsî) ronde hårdêye (ubén grosse coide) a môde d' anea :
    1. po loyî les vatches après on stamon.
    2. po mete come loyén å cô des veas. rl a: acolete.
    3. po loyî ene pate di dvant d' ene piteuse, après li stamon, tins k' on l' mode. rl a: lamea.
    4. po replaecî l' ene des pougneyes del få.
    5. po serer ene baye di corti tot l' passant après s' på.
  2. ployrete (po tinde ås gréves).
  3. sôre di triyingue di bwès k' on meteut å cô des boûs e pateure, por zels èn nén passer les håyes) et k' il avént l' air di vni båker åd triviè.
  4. trô dins ene gayole ås moxhons, la k' on mete l' abuvroe.
  5. masse do moxhî (avou ene båkete po vey clair).

Sinonimeye

[candjî]
  • sôre di triyingue di bwès : hårkea
  • trô dins ene gayole : trô d' aboere
  • masse do moxhî : båboe

Omofoneye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
sôre di triyingue di bwès