Aller au contenu

hårkea

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : Hårkea.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje tîxhon * « hark- » (loukîz a : håke), avou l’ cawete « -ea », pitit rustea ås steules (dandjreus a cåze di ptits dints po pinde les saeyeas, so les prumîs modeles).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
hårkea hårkeas

hårkea omrin (vî mot)

  1. (usteye) travayî bwès, on bon mete long, k' on poite so les spales, et k' gn a deus saeyeas ki pindèt après, so les deus costés do poirteu (del poirteuse).
    • Dji rabresse a picete l' binamé valet ki poite mi hårkea. Georges Ista (fråze rifondowe).
    • On meteut les veas dins l' eclôs di tchvå et, po-z aler abuvrer å matén et al nute, avou popa ou m' mame, dji prindéns nos hårkeas et dji lzî poirténs tchaeke deus ou troes saeyeas d' laecea. Louis Remacle, Proses wallonnes, p. 115 (fråze rifondowe).
  2. (pa stindaedje do sinse) sôre di triyingue di bwès k' on meteut å cô des boûs e pasteure, por zels èn nén passer les håyes.
  3. pitite håre (loyén) po les faxhenes u po loye-cô åzès vatches.

Ratourneures

[candjî]
  1. mete li hårkea (a kéconk) : li tni a cabasse (lî passer s' bresse ttåtoû di s' cô).
  2. Les Hårkeas : sipotaedje des cis d' Håre.

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Mots vijhéns

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C8, E200, E212

Ratournaedjes

[candjî]
usteye po poirter deus saeyeas
triyingue metou å cô des boûs

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike hårkea so Wikipedia