Aller au contenu

berzingue

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « berzingue », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Disfondowes:

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin
et femrin
berzingue berzingues

berzingue omrin et femrin (come addjectif djondrece, todi metou padrî l’ no)

  1. k' a on pô trop beu, mins nén co sô
    • Il est pus sovint berzingue ki sêwe.
    • Avou deus gotes, il est berzingue.
    • Il esteut berzingue e rvinant d' messe.
    • C’ èst vos ki l’ dijez la, mês djë sin bin k’ si dj’ è rbwès yinc, djë va z-èsse bèrzingue. Èt pîs on-z-è an sèrvice, ça nos è dësfindu d’ bwâre Ernest Benoit (fråze rifondowe).
    • Viè meynute, n’ è polant pus, i rintere bén nåjhi et ene miete berzingue. Michel Piette (fråze rifondowe).
  2. nén foirt sûti, dimêy doûs
    • Mes-n omes, c' est d' famile, i sont tertos ene miete berzingues. Motî Gilliard (fråze rifondowe).
    • Çu k' èst seûr, c' èst ki l' mésse èst contin come in bossu cand l' bèrzéngue di l' iscole - gn a toudi yin pa tous costès - lyî apôte sacantès tchabaréyes. Ben Genaux, Kègn 42.
  3. ki s' a refanti cåze di l' ådje
    • Gn a pont d' avance di l' aconter, i dvént berzingue. Motî Gilliard (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
k' a on pô trop boevou

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :