carcul

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Calcaedje do francès « calcul » avou on ridaedje L/R ; lu-minme do latén « calculus » (cawiea po carculer).

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
carcul carculs

carcul omrin

  1. operance matematike.
    • I s’ a brouyî dins s’ carcul, li conte n’ est nén djusse.
    • « Ë-n-a ni moyén d' fé moussî lès cârkëls è l' tièsse dë nosse pës djon.ne. T't-ossë bén à scole qu'à nosse maujone, ë n'î arëve ni. Qwè pourîne fé ?Noer Boton l° 505, p. 24..

Parintaedje[candjî]

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :

Ratournaedjes[candjî]

carcul