Aller au contenu

carcul

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje do francès « calcul » avou on ridaedje L/R ; lu-minme do latén « calculus » (cawiea po carculer).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
carcul carculs

carcul omrin

  1. operance matematike.
    • I s’ a brouyî dins s’ carcul, li conte n’ est nén djusse.
    • « Ë-n-a ni moyén d' fé moussî lès cârkëls è l' tièsse dë nosse pës djon.ne. T't-ossë bén à scole qu'à nosse maujone, ë n'î arëve ni. Qwè pourîne fé ?Noer Boton l° 505, p. 24..

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :

Ratournaedjes

[candjî]
carcul