Aller au contenu

clé

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « clavem » , l’ acuzatif di « clavis » («  clé, vera, båre  »).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
clé clés

clé femrin

  1. usteye di fier fwaite po drovi et clôre ene metowe sere.
    • Ene clé ki drouve bråmint des seres, c’ est ene clé madjike, mins ene sere ki s’ drouve avou totes les clés, ele ni sieve a rén (response al kesse : Pocwè l’ èn ome k’ a-st avou bråmint des femes, on dit k’ il est andoûlant. Mins ene feme k’ a-st avu bråmint des omes, on dit k’ c’ est ene harote). Christian Thirion (fråze rifondowe).
  2. usteye des mecanicyins, po vistrer et disvistrer.
    • Dj’ a pierdou m’ clé d’ doze.
  3. (muzike) sene k’ on mete å cmince d’ ene pårticion po fé cnoxhe å muzicyin li hôteur des notes po tchaeke roye.

Parintaedje

[candjî]

(minme sourdant etimolodjike)

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
steye di fier fwaite po drovi et clôre ene metowe sere
Dobès rfondowes
clé clef

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
clé clés

clé femrin

  1. clé (mot scrît eyet prononcî e francès come e walon).