Aller au contenu

difrumer

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « fermare », mot k’ a rexhou foû do vî walon °deffremeir, çou ki dene on mot avou li betchete « di- ».

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) difrume
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) difrumez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) difrumans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) difrumnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) difrumrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) difruméve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) difrume
pårt. erirece (dj’ a, vos av) difrumé
Ôtes codjowaedjes come alouwer

difrumer

  1. (viebe å coplemint) rinde å lådje (ene sacwè k’ esteut clôse ou ki n’ aveut måy sitî å lådje), drovi.

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]
  • (ene sacwè k’ esteut serêye) : disserer
  • (ene sacwè k’ esteut serêye a clé) : drovi

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
difrumer