Aller au contenu

dispeumoner

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « peumon » avou l’ dobe betchete « dis- » di rsaetchaedje des viebes ey avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) dispeumone
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) dispeumonez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) dispeumonans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) dispeumonnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) dispeumonrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) dispeumonéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) dispeumone
pårt. erirece (dj’ a, vos av) dispeumoné
Ôtes codjowaedjes come bouter

dispeumoner

  1. (viebe å prono) : Loukîz a : « si dispeumoner ».: houmer et rshofler télmint foirt k' on croereut ki les peumons vont vni foû.
    • I fåt k' on s' dispeumone po lyi pårler Motî Haust (fråze rifondowe).
    • Ele s' a dispeumoné a foice do tchawer Motî Haust (fråze rifondowe).
    • Dins l' kéntosse, li malåde si dispeumone å tossî Motî d’ Vervî (fråze rifondowe).
    • Po såver l' feme ki s' aléve neyî, i s' aveut tot dispeumoné — Émile Sullon (fråze rifondowe).

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
shonner diveur råyî ses peumons foû