kénte
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /kẽt/ /ket/ /kɛ̃t/ (betchfessî én).
- prononçaedje zero-cnoxheu : /kẽt/
- Ricepeures : nén rcepåve
Etimolodjeye 1
[candjî]Tayon-bodje latén « quintus » (cinkinme).
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| kénte | kéntes |
kénte femrin
- tossaedje a mwints côps.
- Li felwebel ni såreut dire ki l’ tossåd minte, pusk’ il a kénte so kénte. — Les crwès dins les bruwères (fråze rifondowe).
Mots d’ aplacaedje
[candjî]Ratournaedjes
[candjî]tossaedje a mwints côps
Francès : quinte de toux (fr)
Etimolodjeye 2
[candjî]Stindaedje do prumî sinse (tosse ki vos prind et vos mete strinde, sins k’ on l’ åreut yeu pinsé å prumî tossaedje).
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| kénte | kéntes |
kénte femrin
- istwere po rire.
- Mins i fåreut kécfeye ripinser li live, tot metant des tchaptrês, onk pa tchaeke kénte del Meliye — on djåze do live « Dji m’ lome Meliye ».
- Cwand dji lyi conte mi paskeye di cardjakigne, et k’ il ôt les vwès des djins di ttåtoû d’ mi, il a l’ acertinance ki dji so ki lyi djowe ene kénte — Lucyin Mahin.
- (tot cåzant å rvier) laide advinteure.
- I n’ savént nén co k’ dj’ aveu yeu ene kénte. — Louis Sohy (fråze rifondowe).
- On l’ a veyou bele et n’ trover k’ ene mwaijhe kénte — José Schoovaerts (fråze rifondowe).
- etrevén k’ on n’ ratind nén.
- On gamén ! Çou k’ dj’ espereu. On gros gamén. Pôve Louwiza ! Ké kénte, por leye — Félicien Barry (fråze rifondowe).
- laid toû djouwé a onk.
Mots d’ aplacaedje
[candjî]Sinonimeye
[candjî]- (istwere po fé rire): couyonåde;
Loukîz a : « couyonåde » - (etrevén k’ on n’ ratind nén) : atrape, avirete, accidint
- (laid toû k' on fwait a èn ôte): Loukîz a : «Motyince:mwais toû/walon»
Sipårdaedje do mot
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Ratournaedjes
[candjî]laide advinteure Loukîz a : paskeye
Loukîz a : paskeye
- Francès : sale blague (fr), accident (fr)
laid toû djouwé a èn ôte Loukîz a : Motyince:mwais toû/walon
Loukîz a : Motyince:mwais toû/walon