Aller au contenu

kibîler

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di k(i)- / co-
Plinne cogne Lidje-Årdene
(betchete sipotchåve)
Cogne Nameur-Tchålerwè
(betchete nén spotchåve)
Sipotcheye cogne Lidje-Årdene
kibîler cobîler cbîler

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « bîler », avou l’ betchete « ki- » des viebes

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) k(i)bîle
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) k(i)bîlez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) k(i)bîlans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) k(i)bîlnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) k(i)bîlrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) k(i)bîléve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) k(i)bîle
pårt. erirece (dj’ a, vos av) k(i)bîlé
Ôtes codjowaedjes sipepieus tåvlea

kibîler (v. sins coplemint)

  1. si finde pa tos costés (tot djåzant do bwès).
    • (Mi, l' vî pemî,) mi schoice est trop cbîlêye po k' on m' vegne co fé croere a des noveas soleas. Jean Guillaume (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

[candjî]
si finde pa tos costés tot djåzant do bwès