Aller au contenu

loukêye

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « louke » (svierba do viebe « loukî ») avou l’ cawete « -êye ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
loukêye loukêyes

loukêye femrin

  1. (mot d’ meteyo) moumint ki l' solea lût inte deus walêyes.
    • Ene walêye di gurzeas C’ est les bikets d’ avri Ene loukêye du solea Ki nos vént reschandi. Lucyin Mahin.

Parintaedje

[candjî]

Loukîz a : « loukî »

Sinonimeye

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

Basse Årdene, w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C106

Ratournaedjes

[candjî]
moumint ki l' solea lût inte deus walêyes.