Aller au contenu

mônreye

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : mônrêye, moennreye.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « mônî » avou l’ cawete « -reye ».

Prononçaedje

[candjî]
Sins 2

Sustantif

[candjî]
  1. cwårtî d' l' economeye a vey avou l' molaedje des dinrêyes.
  2. plaece wice k' on moût l' mônêye divins on molén.
    • Djannesse cwita l' mônreye après aveur stou dire
      Årvey ås camaerådes k' avént ene låme al påpire,
      Minme li tchén ki hawéve come po dire : « prind m' avou
      Dji t' inmrè bén mi k' lu si t' es minme panea-cou ! »
      Louis Lagauche, "Mayon" (1923), p. 33 (fråze rifondowe).

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
Li mot n’ est nén dins : C61, E203

Ratournaedjes

[candjî]
mônreye

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike mônreye so Wikipedia