Aller au contenu

mashale

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « maxilla » (minme sinse); çou ki dene on mot avou l’ cawete « -ale ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
mashale mashales

mashale femrin

  1. (antomeye) pårteye del pea del tiesse, et les musses padzo, ki radjond les deus oxheas djoixhreces.
    • Elle a des belès rodjès mashales.
    • Elle a des roslantès mashales Motî d’ Cînè (fråze rifondowe).
    • Dji lyi a dné on bon betch so ses deus mashales Motî d’ Nivele (fråze rifondowe).
    • A foice di shofler ddins, breyeut ele, ses mashales avént divnou tote moflasses Joëlle Spierkel.
    • Li bîje disbobine lès djaléyes
      Su mès deûs massales totes roselantes.
      Li bîje sofèle tote li djoûrnéye,
      Todi pu fèle èt pus agnante.
      Jacques Desmet.
  2. (mot d’ mangon) tchå del tchife, copurade do pourcea, po fé del tiesse pressêye.
    • Li coshet aveut des spessès mashales; dj' årans del boune tiesse pressêye.

Ratourneures

[candjî]
  1. massales ås shofletes
  2. fesses come des mashales di tchén d' tchesse: fesses ki pindèt, po rire d' ene viye feme, metans.
  3. {{r|lård di mashale

Parintaedje

[candjî]

mashyî

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
  • fr= joue
  • fr= viande du maxillaire

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike mashale so Wikipedia