moustî

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

grek "monastérion" (minme sinse).

Sustantif

moustî o.

1. (vî mot) abeye.
   • Pol shijhe di Noyé, al låtche, on vs dinrè do tchôd vén: tot l' moustî serè bén wårni — J. Lodomez (fråze rifondowe).
   • Sitåré sol falijhe, li moustî d' Melk reschandixh ses vîs meurs — J.-P. Dumont (fråze rifondowe).
   • Paretreut k' asteure, il est e penitince dins on moustî, après awè co fwait des sinnes dins on viyaedje — J. Schoovaerts (fråze rifondowe).
   • Les Hongrwès vénront tournicoter åtoû do moustî d' Lôbe k' endè djåze divins ses vîs papîs — J.-P. Dumont (fråze rifondowe).
   • Mi k’ est on passioné d’ istwere, e cwerant ezès vîs papîs egurniyîs, dj’ aveu dins l’ idêye ki l’ sint ome aveut stî eteré e dominne d’ Hourtubijhe paski, dins les scrijhaedjes, on pleut lére ki c' esteut dins on moustî et, li seu moustî k’ i n’ av avår la di ces trevéns la, c’ esteut bén Hourtubijhe — Dimitri François, Li Rantoele l° 94 (esté 2020) p. 7 (fråze rifondowe et rarindjeye).

   F. moutier, monastère.

   fé k' l' eglijhe dimeure emey li moustî : waitî d' continter tertos, di dner a tchaeconk ses abondroets.

2. eglijhe.
   • Les rouf-tot-djus n' åront d' keure ki cwand l' moustî avou si årvô serè-st al valêye — C. Adam (fråze rifondowe).

   i fåt leyî l' moustî wice k' il est : i n' fåt nén candjî les dujhances des djins.

3. fond d' l' eglijhe.
4. cimintire (aite).
   • Vo t' è la co onk k' est evoye doirmi å moustî — S. Fontaine (fråze rifondowe).

Mots d’ aplacaedje

• Cirou-Moustî

Ortografeyes

Divant 1900 :

• mosstî : E184

E rfondou walon :

• moustî : R10 ^(lére), R11 ^(lére)