ovraedje

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Do viebe « ovrer » avou l’ cawete « -aedje ».

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
ovraedje ovraedjes

ovraedje omrin et femrin (mot bikebok)

  1. çou k’ on fwait po s’ mestî ou po wangnî åk, ou pask’ on vs l’ a dmandé.
    • C’ est on trop grand ovraedje; vos ndè rexhroz nén tot seu.
    • On vént d’ rexhe vosse live : c’ est del bele ovraedje.
    • Dj’ a co del grosse ovraedje cwénze djoûs å lon.
    • Pocwè fwaiss todi del niche ovraedje ?
  2. posse la k’ on boute, et-z esse payî po
    • Il a stî fotou a l’ ouxh di si ovraedje.

Ratourneures[candjî]

  1. toumer sins ovraedje: piede si ovraedje
  2. si mete a l' ovraedje
    • Mins s’ tot nos qwite, moûrt ou s’èdwèm,
      l’ome èst la qui n’ pièd′ nin corèdje.
      Li tére lî d’meûre. Ås-aîres dè djoû,
      plin d’èhowe i s’ mèt′ a l’ovrèdje
      Henri Simon, Li pan dè Bon Diu, Li tchèrwèdje.

Sinonimeye[candjî]

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes[candjî]

çou k’ on fwait po s’ mestî ou po wangnî åk
posse la k’ on boute, et-z esse payî po
toumer sins ovraedje
  • Francès : se retrouver au chômage, perdre son travail