pårt

Cisse pådje ci do Wiccionaire n’ est co k’ ene esbåtche.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « pårt », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

AFE :
- diferins prononçaedjes : Prononçaedje a radjouter
- prononçaedje zero-cnoxheu : Prononçaedje a radjouter
Ricepeures : nén rcepåve

Sustantif

singulî	pluriyal
pårt	pårts

pårt femrin

boket ki rvént a ene sakî
Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
(mot d’ djeu) bate inte djouweus.
- Dj’ a loukî après vos tot sôrtant d’ basse messe, po vey si vs n’ årîz nén djouwer ene pårt å biyård amon Djan Rmey. — Henri Simon, « Janète » 1911, (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.138 (fråze rifondowe).

Ratourneures

èn nén dner s' pårt å tchén (u: å tchet) :
1. magnî voltî d' èn amagnî, k' èn ôte n' inmreut motoit nén.
  - Del misse, a ! oyi k' on nd a magnî; nosse Djôzef ni dnéve måy si pårt å tchén. — Lucyin Mahin.
2. èn nén fé moens d' arnåjhreyes, di biestreyes k' èn ôte.
  - Dj' a yeu bråmint d' efants, des arnåjhes di fis, des spitantès båsheles, et avou ça des belès-feyes ki n' dinént nén leu pårt å tchet. — Joseph Selvais (fråze rifondowe).
fé s' pårt : mete si scot..
- Li nîve dischind, èle vint fé s’ paurt
  Èt m’ rascouvru d’on blanc linçou.
  Li nîve èst là, one miète su l’ taurd
  Ariverè-t-èle à fé ç’ quèle vout ?
  — Jacques Desmet.
fé les pårts : diner a tchaeconk li boket ki lyi rvént (d' ene eritance, evnd.).
i (ele) n' esteut nén la cwand on-z a fwait les pårts : i (elle) est biesse (come si on-z åreut pårti l' sûtisté, et k' i n' åreut nén yeu s' pårt). Loukîz a : « dimey-doûs »
a pårt… : sins conter… ; apus ki…
n’ esse nole pårt
po m’ pårt