pôce

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Tayon-bodje latén « pollice » (minme sinse).

Sustantif

singulî	pluriyal
pôce	pôces

pôce omrin

1. (antomeye) onk des cénk doets, li pus gros, li ci nén metou avou ls ôtes.
   • Cwand on doet rwaitî so on motî po cweri on mot scrît foneticmint, on pout bén prinde on salivet po mouyî l’ pôce, ca on n’ a nén co fini di tourner les pådjes — Louis Baijot (fråze rifondowe).

Ratourneures

1. lever l’ pôce : fé d’ l’ otostop.

Parintaedje

• pôcet, Pôcet
• pôcî

Omofoneye

• pôsse (mouvmint do sonk k’ on sint)
• pôze (f.n. sene di muzike)
• poize (pôze, moumint k’ on state l’ ovraedje)

Pwaire minimom

• ponce (å pair des ponces)
• påsse (po fé l’ pwin)

Ratournaedjes

li pus gros des doets d' ene djin

• Inglès : thumb ^(en)
• Francès : pouce ^(fr)

Waitîz eto

Lijhoz l’ årtike pôce so Wikipedia