Aller au contenu

pindreye

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « pinde » avou l’ cawete « -reye ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
pindreye pindreyes

pindreye femrin

  1. (mot do bastimint) plaece a l' intrêye d' ene oujhene la k' on pind ses mousmints.
  2. (no d’ meube) wårdurôbe simpe.
  3. tos cayets ki pindnut.
    • I gn aveut l’ vî Adofe, poyou d’ 14-18, des blankès moustatches avou deus tchandèles a pindreye Bernard Mondjean (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
plaece a l' intrêye d' ene oujhene la k' on pind ses mousmints