Aller au contenu

plake-tot-seu

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Aplacaedje viebe + si coplemint : « plake » (viebe « plaker ») + « tot seu » (coplemint d' manire); (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 1980)

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
plake-tot-seu plake-tot-seus

plake-tot-seu omrin

  1. boket d' glaecî papî avou on dessén ou on scrijhaedje dissu, ki s' plake tot seu après ene sacwè ki les djins ont dvant leus ouys.
    • Il a metou toplin des plake-tot-seus so s' malete. Lorint Hendschel.
    • I gn a waire, des burtoneus ont stî ametous å tribunå po-z awè colé des plake-tot-seus « e burton ! » so des plakes di voye. Jean Cayron.

Ratournaedjes

[candjî]
imådje k' on plake so on veyåve sopoirt

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike plake-tot-seu so Wikipedia