Aller au contenu

raletchî

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « letchî », avou l’ dobe betchete « ra- » des viebes, çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje «  » des viebes.

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) raletche
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) raletchîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) raletchans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) raletchnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) raletchrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) raletchive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) raletche
pårt. erirece (dj’ a, vos av) raletchî
Ôtes codjowaedjes come waitî

raletchî (viebe å coplemint)

  1. letchî pår, disk' a çk i gn åye pus ene barbôjhe di çou k' on letche.
    • Nén raletchî les assîtes!
  2. ratchoufter.

Parintaedje

[candjî]

raletcheu

Mots vijhéns

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.