Aller au contenu

ranoncî

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « adnuntiare » , lu-minme do latén nuntius (on messaedjî, li ci ki (ra)nonce) ; motoit del vî uropeyin *newH- (braire), ou adon *no(wo)wentio- pa l'latén noventius, ou l'vî uropeyin *new- (scheure si tiesse).

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) ranonce
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) ranoncîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) ranonçans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) ranonçnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) ranonçrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) ranoncive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) ranonce
pårt. erirece (dj’ a, vos av) ranoncî
Ôtes codjowaedjes come picî

ranoncî (viebe å coplemint)

  1. anoncî (ene novele sacwè).
    • I ranonce do mwais tins.

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
dire ene novele
  • Francès : anoncer (fr) à nouveau (nén ratournåve direk e francès)

Pårticipe erirece

[candjî]

ranoncî omrin

  1. Pårticipe erirece omrin do viebe "ranoncî".