Aller au contenu

riflori

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di r(i)-
avou ene sipotchåve voyale avou ene divanceye voyale sipotcheye cogne
riflori erflori rflori

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « flori » avou l’ betchete « ri- » des viebes çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -i » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]

riflori (4inme troke) (codjowaedje)

Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) riflori / riflorixh
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) riflorixhoz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) riflorixhans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) riflorixhnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) riflorirè / riflorixhrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) riflorixheu
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) riflorixhe
pårt. erirece (dj’ a, vos av) riflori
Ôtes codjowaedjes come prusti
  1. (v. sins coplemint) flori on deujhinme côp.
    • Tot come l' oujhea so l' årdispene,
      Dji tchante cwand l' bouxhon va rfloriMartin Lejeune, "Ombåde" (fråze rifondowe).
  2. (viebe å coplemint) fé flori on deujhinme côp.
    • C' est l' fleur k' a stî ctaeyeye avou l' haeyeme des grands,
      Mins, djourmåy, k' a rflori mågré tot : C' est Dinant ! Louis Lagauche, "L' inmant", Dinant, (1947), p. 136 (fråze rifondowe).
    • On-z esteut a l' esté del Sint-Mårtén; ci djoû la, i fjheut on tins a rflori les clawsonîs Louis Lagauche, Prindez vosse Bordon, p. 49 (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

[candjî]
flori co on côp