Aller au contenu

rihåbiter

Èn årtike di Wiccionaire.
Plinne cogne Spotcheye cogne
rihåbiter rhåbiter

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « håbiter », avou l’ betchete « ri- » des viebes, çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) r(i)håbite
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) r(i)håbitez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) r(i)håbitans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) r(i)håbitnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) r(i)håbitrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) r(i)håbitéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) r(i)håbite
pårt. erirece (dj’ a, vos av) r(i)håbité
Ôtes codjowaedjes sipepieus tåvlea

rihåbiter (viebe å coplemint)

  1. si rmete a håbiter (ene sakî, ene sacwè k’ on n’ veyeut pus).
    • Ehåstêye tu di rhåbiter l’ bouneur et s’ saveur wice vass Jean-Marie Hamoir (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
si rmete e hant avou kéconk