Aller au contenu

ecori

Èn årtike di Wiccionaire.
(Redjiblé di s' ecori)

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe "cori", avou l’ betchete « e- » d’ endalaedje des viebes

Prononçaedje

[candjî]

(s' ecori)

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) ecour
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) ecoroz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) ecorans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) ecournut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) ecourrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) ecoreu
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) ecoure
pårt. erirece (dj’ a, vos av) ecorou

(viebe å prono) : Loukîz a : « s’ ecori ».

  1. cori evoye.
    • El comere s' ecourt, eyet mi, dj' èm ramasse. Ciel ! ké côp d' pî ! Sintoz come èm cour bate. Jacques Bertrand (fråze rifondowe).
    • Cati aveut vnou souner a l' ouxh pu ele s' aveut ecori, peu d' esse erbômêye. Christian Quinet (fråze rifondowe).
    • Pol rewoeyon 2000, on s' pout ecori å lon po passer meynute divant ls ôtes. Jacqueline Boitte (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Loukîz a : « Motyince:cori evoye/walon »

Sipårdaedje do mot

[candjî]

Aschates walon picård

Ratournaedjes

[candjî]