sårco

Loukîz eto : sårcô.

Walon (Rifondou)

Scawaedje do bodje « sarcophagus », bodje vî grek « σαρκοφάγος » (sarkophagos, magneu d’ tchå), et dabôrd, parint avou l’ francès «cercueil».

AFE :
- diferins prononçaedjes : /sɔːʀ.ko/ /sɔːʀ.koː/ /saːʀ.koː/ (betchfessî å, halcrosse rîlêye)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /sɔːʀ.ko/
Ricepeures : sår·co

singulî	pluriyal
sårco	sårcos

sårco omrin (vî mot)

caisse (di pire, mins eto d’ ôte materio), sovint ritchmint gårneye, avou les rlikes d’ on sint, d’ on grand ome.
- Por lu, nosse Mouze e-st on sårco,
  La k’ on cadåve ni fwait nou hôt
  Et k’ nolu n’ vént håyner s’ fåstreye— Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.16, “Li Pèheu à l’Vège” (fråze rifondowe).
- I gn aveut la tot près del plaece ki Djezus aveut stî crucifyî, on djårdén, ey e ç’ djårdén la, on sårco tot noû, k’ on n’ î aveut co metou nouk ; a cåze ki l’ shabate des Djwifs aléve ataker, et ki l’ sårco esteut tot près, ci fourit la k’ i metît l’ coir da Djezus — Jean-Marie Lecomte, Evandjîle sint Djan (ratournaedje).
- Djezus fruzixha co on côp dvins lu-minme, et il ala-st å tomboe; c’ esteut-st on sårco e rotchî k’ esteut seré avou ene grosse pire k’ on aveut rôlé dvant l’ trô — Jean Dumont, ratournant sint Djhan l' Evandjilî (fråze rifondowe).
ritche tombe avou on monumint dsu.
- Des fleurs di bwès crexhît, tot fén pareyes ås cenes K’ on plante so les sårco des djins k’ on-z a pierdou — Henri Simon (fråze rifondowe).
waxhea.
(belès-letes) prijhon, gayole.
- Ouy, li pénson s’ enonde dirî les vedjes di s’ sårco
  Li pénsonî trefele; i markêye les côps
  Et n’ candjreut ses djoûs po les cis d’ on tchenonne. — Joseph Minet, "Les oujheas di nosse payis", p. 20 (fråze rifondowe).