Aller au contenu

sclefe

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di s(i)- / (e)s-
Cogne prumrece
(dirî voyale)
Dispotchaedje
(dirî cossoune)
Divanceye voyale
(dirî cossoune)
sclefe siclefe esclefe

Etimolodjeye

[candjî]

Svierba do viebe « sclefer »

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
sclefe sclefes

sclefe femrin

  1. råyaedje d' ene toele.
    • Il a co fwait ene fameuse esclefe a s’ marone. Motî del Lovire (fråze rifondowe).
    • Il a des sclefes a totes ses lokes. Motî del Lovire (fråze rifondowe).
  2. boket d’ a presse a esse metou dins l’ amagnî.
    • Metoz ene esclefe d' a dins l' djigot d' bedot Motî d' Ite (fråze rifondowe et rarindjeye).
  3. boket d' bwès råyî.
    • El hepiete a fwait bråmint des sclefes Motî d' Ite (fråze rifondowe et rarindjeye).

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]
boket d’ a
boket d' bwès råyî

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Coûtchant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
råyaedje d' ene toele
boket d’ a
boket d’ bwès råyî