Aller au contenu

sgrignî

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di s(i)- / (e)s-
Cogne prumrece
(dirî voyale)
Dispotchaedje
(dirî cossoune)
Divanceye voyale
(dirî cossoune)
sgrignî sigrignî esgrignî

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « grignî » avou l’ rafoircixhante betchete « s- » des viebes çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje «  » des viebes.

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) sgrigne
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) sgrignîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) sgrignans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) sgrignnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) sgrignrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) sgrignive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) sgrigne
pårt. erirece (dj’ a, vos av) sgrignî
Ôtes codjowaedjes come waitî

sgrignî

  1. (v. sins coplemint) grignî (foirt).
    • I sgrigne; on voet bén k' i n' est nén contin Lucyin Mahin, ramexhnaedje.
    • Dji sai bén ki t' n' es nén d' acoird, mins ni sgrigne nén insi ! Lucyin Mahin, ramexhnaedje.
  2. (viebe å coplemint) magnî tot fjhant crîner les dints.

Ratourneures

[candjî]

sgrignî des dints

Sipårdaedje do mot

[candjî]

Årdene nonnrece

E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.