shofla

Ådvins

Do viebe «shofler», avou l’ cawete « -a ».

singulî	pluriyal
shofla	shoflas

shofla o.

(nén contåve) (mot d’ fiziolodjeye) haiteye manire di di respirer (sovint po dire k' ele n' est pus la).
- Dji sin vosse shofla e m' hanete — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Il est court do shofla.
- Dj' a l' shofla ki n' va pus.
- On dvént vî, on n' a pupont d' shofla.
(pus stroetmint) (mot d’ medcén) manire di shofler court, målåjheymint, di cåze d' ene maladeye.
shoflaedje (accion d' shofler, çou k' est shoflé).
(radoûcixhanmint) gueuye.
- Cwand Benwet a toumé al cårire, i s' a cassé l' djambe; il åreut mî fwait di s' casser l' shofla — E. Pècheur (fråze rifondowe).
usteye po shofler, inte di zels li shoflet d' foidje.
- Purdant ene grawiete, li marixhå rmowe et rtaesse li feu; epwis, i tire kékes côps d' shofla pol rilancî — M. Léonard (fråze rifondowe).
(mot d’ muzike) tchaeke touwire del shofelreye des ôres.
(mot d' moxhî) shoflet po-z efoumer les moxhes al låme.
(mot d’ meteyo) longue nûlêye tchessêye d' on grand vint, divant èn oraedje.
(pa stindaedje do sinse) pa rshonnance å shoflet d' foidje, toet ki s' drouve des calezes, des otos discapotåves.
- C' est ene vweture å shofla — Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).

djus d' shofla
ronfler come on shofla d' foidje
buzea do shofla: boket do coir, come ene buze, metou inte li nez eyet l' peumon. On dit eto : tchenåle a l' air F. trachée.

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Li mot n’ est nén dins :

± haiteye manire di respirer