tchåstrer
| tchåstrer | 
|
tchåster |
Etimolodjeye
[candjî]Bodje «tchåsse», avou l’ cawete di codjowaedje « -trer » des viebes
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /t͡ʃɔːs.tʀe/
Viebe
[candjî]| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | tchåstrêye |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | tchåstrez |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | tchåstrans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | tchåstrêynut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | tchåstrêyrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | tchåstréve |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | tchåstrêye |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | tchåstré |
| Ôtes codjowaedjes | come tchicter |
tchåstrer
- mete del tchåsse so (on meur).
- Si dvanteure spès tchåstrêye et ses cwåreas rlujhnut cwand l' fel solea blamtêye — Joseph Boucher (fråze rifondowe). (Joseph Boucher)
