tchalon
Walon (Rifondou)[candjî]
Etimolodjeye[candjî]
S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « tchalon », el pout stitchî vaici. Dataedje do mot : 1200.
Prononçaedje[candjî]
- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /t͡ʃa.ˈlɔ̃/
- Ricepeures : tcha·lon
-
Vier di moxhe -
Gros nuk k' on atrape so les mwins e-z ovrant deur
Sustantif[candjî]
| singulî | pluriyal |
|---|---|
| tchalon | tchalons |
tchalon omrin
- (no d’ inseke) vier di moxhe, di baloujhe, di moxhe bizrece.
- (antomeye) gros nuk k' on atrape so les mwins e-z ovrant deur.
- Bråmint dins yeusses avént des clås, des plakes plinnes d' oumeur a leu djambe, des tchalons froxhîs avou les mantches di totes les usteyes des cinses et des terasmints — Louis Sohy (fråze rifondowe).
- Gn a des cis k' ont des tchalons a leus mwins télmint k' i clatchèt ddins — Bob Dechamps (fråze rifondowe).
- (mot d’ medcén) moite tchå e mitan d' on boigne clå.
- E cisse pådje ci, n’ a co pont d’ definixha pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.
- moes d' måss, on passéve si tins a fé brotchî les tchalons foû; mins si t' el sipotchives, li vatche atrapéve on boursea come mi pougn.
Sinonimeye[candjî]
- (vier di moxhe, di baloujhe, di moxhe bizrece) : molon
- (gros nuk k' on atrape so les mwins e-z ovrant deur) : durion
Ortografeyes[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
