Aller au contenu

trevey

Èn årtike di Wiccionaire.
Dobès rfondowes
trevey trevir

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje «vey», avou l' betchete "tre-".

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) trevoe
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) treveyoz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) treveyans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) treveynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) trevoerè / trevierè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) treveyeut
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) treveye
pårt. erirece (dj’ a, vos av) treveu / treveyou

trevey (viebe å coplemint)

  1. vey pa on ptit trô.
  2. vey (ene sacwè ki les ôtes ni voeynut nén, ene sacwè ki s' pasrè dins l' avni).
  3. vir on court moumint.
    • A vint ans, on-z est tot fir do poleur scrire a ene feme k’ on n’ a k’ treveyou. Arthur Xhignesse, « Bwègnes mèssèdjes » (1905), p.4 (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
trevey