Aller au contenu

vagon

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « vagon », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
vagon vagons

vagon omrin

  1. boket d’ on trén, batch avou cwate rowes k’ on pou-z ateler et dizateler åjheymint, et ki pout contni des voyaedjeus u totès sôres di martchandijhes.
    • On vagon d' voyaedjeus, di martchandijhes.
    • Li vî sot ki va torade esse språtchî come ene fike ou broyî inte les rowes d' on vagon a fwait s' testamint por mi. Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.13 (fråze rifondowe).
  1. foûme po fé cure li pwin.
    • Nos avans apresté les vagons po cure les pwins è nosse cofe. Motî Gilliard (fråze rifondowe).
    • Do pwin cût sol vagon. Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
  2. ene grosse boesse rectangulaire.

Parintaedje

[candjî]

Mots vijhéns

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
vagon