vencoter
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « vencoter », el pout stitchî vaici.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /vɛn.kɔ.ˈte/
- Ricepeures : ven·co·ter
Viebe
[candjî]Djin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | vencote |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | vencotez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | vencotans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | vencotnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | vencotrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | vencotéve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | vencote |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | vencoté |
Ôtes codjowaedjes | sipepieus tåvlea |
vencoter (v. sins coplemint)
- aler et vni, roter.
- I lyi va mî, ele ricmince a vencoter.
- aler et vni, tot rawårdant.
- Påline a vencoté tote shijhe tot l' ratindant — Marcel Léonard (fråze rifondowe).
- E l’ air, k’ est-ç’ don ki vencote ?
K’ est-ç’ ki fruzixh et ki baltêye
Al fene florete del påte di grin ? — Martin Lejeune, "L’amour vint dè passer", dins « L’année des poètes » (1892), p. 230 (fråze rifondowe).
Sinonimeye
[candjî]Sipårdaedje do mot
[candjî]Basse Årdene (Oufalijhe), w. do Levant (Vervî)
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
[candjî]aler et vni
- Francès : aller et venir (fr)