Aller au contenu

vif

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « vivus » ‎(« vicant »).

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin vif vifs
femrin padrî vive vives
femrin padvant vive vivès

vif (come addjecif djondrece, todi metou padvant l’  no)

  1. ki vike.
    • Li vive tchå. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Il est vif et dispierté,
      S' a t i l' esprit k' on dziréve. — HFbl, Li kuré d'sain viçain, 1843 (fråze rifondowe).
  2. k' a d' l' exhowe.
    • Il est vif come do poude. Motî Forir (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]
ki vike
k' a d' l' exhowe

Contråve

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
ki vike
k' a d' l' exhowe